Abice serviles, et tres si forte supersint,
radicem vocis noveris esse tuae.
Sin tantum remanere duas conspexeris, adde
nun vel yod fronti, yod vel vav medio;
hé vel aleph postpone aut conduplicato secumdam:
prodibit radix hinc genuina tibi.
Unica si restat, nun vel yod addito fronti,
hé fini: radix inde petita venit.
Chuck the extras off the stage!
Then if you have a trio on the page,
The whole root will be very clear
And the job is done without a tear.
But if just two remain to be seen,
There's quite a choice left on the scene:
Nun or yod at the start
Or yod or vav in the middle part
Or hé or aleph on the tail,
But even that just might fail,
So, sorry to see you looking troubled,
But radical 2 needs to be doubled.
Now if just one is all that shows its face,
Put a nun or yod in the front space
And add a hé at the back
– You'll soon find you've got the knack!
Stuur eerst de hulpjes maar op straat!
En als er nu een drieling staat,
dan is dat wel een happy end,
want heel de wortel is bekend!
Maar staat een tweeling voor uw neus,
dan blijft er nog een ruime keus:
een nun of yod aan het begin,
een yod of vav er midden in,
een hé of aleph achteraan,
of nummer twee verdubb'len gaan.
Maar komt er slechts een eenling door,
zet dan een nun of yod ervoor,
en plaats een hé aan 't achterlijf,
dan zal – en dat staat buiten kijf –
het groot probleem der radicalen
u slechts de schouders op doen halen.
1) The serviles or extras or hulpjes are the preformatives and afformatives.
2) By students of J.P.Lettinga, quoted in
his Hulpboek bij de Grammatica van het Bijbels Hebreeuws.
The Latin is also given in the book (as well as elsewhere).